خنده بازار

داشتم با خودم فکر می‌کردم حیف شد این مجله «گل آقا» درش را گل گرفتند. بالاخره هفته‌ای یکبار می‌آمد یک لبخندی بر لب ملت خسته از «تورم» می‌نشاند. یک کاریکاتوری از وزیری استانداری چیزی می‌کشید دل آدم خنک می‌شد. توی همین فکر‌ها بودم که دیدم از حق نباید گذشت. «گل آقا» زنده است و شغلش مثل ویروس به جان همهٔ همکاران مطبوعاتی ما افتاده. دوستی کنارم نشسته بود ماجرا را برایش گفتم ناراحت شد. گفت: خب وقتی مسولین محترم «جک» می‌گویند من خبرنگار که نمی‌توانم از قول خودم بنویسم‌ مجبورم‌‌ همان حرف‌ها را انعکاس دهم حالا تو زورت به مسوول نمی‌رسد به خبرنگار گیر می‌دهی؟ دیدم این طفلک هم راست می‌گوید. اصلاً شیرینی طنز گل آقا برای همین بود حرف‌های روزمره مقامات را نقل می‌کرد گاهی بدون هیچ اضافه و کمی بعد باید هزار بار قسم می‌خورد که این لطیفه نیست و فلان مقام در بهمان مراسم فرموده است. نمونه‌اش آقای حسین قدیانی در «همایش افسران جنگ نرم» آمده است حرف بزند ولی صحبت کرده است! ایشان وقتی می‌خواسته راجع به «بررسی فضای مجازی و سایبر» صحبت کند گفته: «ایران جزو ۲۰۰ کشور بر‌تر دنیا در استفاده از اینترنت است» نمی‌دانم در کلاس‌های دبستان یا راهنمایی به بچه‌ها یاد می‌دهند که دنیا مجموعاً ۱۹۶ کشور دارد که ۱۹۲ تای آن‌ها عضو سازمان ملل هستند. از چهارتای باقیمانده سه کشور دلشان نخواسته به سازمان ملل بپیوندند و یکی دیگر تایوان است که دوست دارد عضو سازمان ملل شود اما زورش به چین نمی‌رسد.

حالا یکبار دیگر فرمایش ایشان را در خبرگزاری فارس بخوانید و خصوصاً خودتان را کنترل کنید وقتی فهمیدید همچین «گاف» بزرگی را چه مقام محترمی صادر فرموده است ما هم اینجا عمراً نمی‌گوئیم آقای «حسین قدیانی» رییس چی چی است و چه نسبتی با دانشجو‌ها و قشر تحصیل کرده مملکت دارد تا در خماری‌اش بمانید